Indonesie - Sumatra, Maleisisch Borneo en Brunei

1 november 2013 - Bandar Seri Begawan, Brunei

Rondreis Azië deel 6 - Sumatra en Maleisisch Borneo

(18 oktober tot 31 oktober)

Na maar een paar uur vliegen zitten we de afgelopen dagen ineens in een hele andere wereld. De afwisseling is erg leuk en we zijn blij toch voor Maleisisch Borneo gekozen te hebben.
Zoals gezegd zijn we de 18de van Jakarta naar Sumatra gevlogen waar we 6 dagen hebben voordat ons visum verloopt. De eerste twee dagen hebben we doorgebracht in een vreselijk luxe hotel in de hoofdstad Medan. We moeten natuurlijk ook dat voor jullie onderzoeken ;) Na twee dagen weelde hebben we 's ochtends vroeg een busje genomen met als eindbestemmming Lake Toba. Bij het hotel stappen we in een taxi en geven aan graag naar huis busstation te willen voor de bus naar Parapat. Na een korte rit worden we afgezet bij een houten huisje met een uithangbord Parapat en mensen op houten bankjes. Aan de hele weg zitten deze houten huisjes met uithangborden en waarschijnlijk is de taxichauffeur een bekende van deze 'busmaatschappij' waardoor wij met hem mee gaan. Reis doet er op papier 4 uur over maar je leert al gauw dat je dit als een schatting moet zien die je altijd naar boven moet afronden. 5 uur later en slechts iets meer dan 5 euro lichter worden we bij een andere weg afgezet die volgens de berichten naar de boot leidt. Lake Toba is een groot meer met in het midden een bijna eiland dat slechts met één weg verbonden is aan het vasteland. Één van de dorpen op dat 'eiland' heet Tuktuk. Een kleine wandeling verder en we hebben geluk de boot naar TukTuk staat op het punt te vertrekken. We komen terecht bij Merlyn Guesthouse met hele basickamers maar wel direct aan het meer. Kamer met twee bedden, een ventilator (het koelt lekker af aan het meer), douche met koud water en een toilet met een grote emmer en een klein schepje. Bedoelt om te dienen als handmatige doortrekker. Gelukkig heeft handige harry (arno) zijn gereedschapssetje bij zich en hebben we na wat gesleutel zowaar een echt doortrektoilet. Basic is één ding maar je kunt het ook overdrijven. Bij aankomst krijgen we al het goede nieuws dat het gister van ś ochtends vroeg tot 's avonds laat heeft geregend. Ja regenseizoen, hè! 's Avonds krijgen we direct al een mooi voorproefje van hoe hard het hier kan regen waarbij de weg op verschillende punten blank staat. De volgende dag wel dreigende wolken maar optimisten als we zijn huren we een paar scooters om het eiland te verkennen. We gaan eerst naar het hoogste punt met een mooi uitzicht over het 'eiland' en het meer. En ach als we hier al zijn kunnen we toch net zo goed het eiland helemaal rond! We rijden langs mooie rijstvelden, dwars door een kudde buffels die op de weg rondhangen en langs de kust van Lake Tabu. We moeten alleen een beetje wennen aan de mensen hier. We zijn gewend dat mensen ons met een glimlach begroeten en diegene die durft even roept 'Hello, mister!'. Hier komen we groepjes kinderen tegen die alleen 'money, money' roepen en daar niet al te vriendelijk bij kijken. Het was niet de meest plezierige ervaring en eentje die we dus ook nog niet ervaren hadden. De sfeer was sowieso een beetje anders als dat we tot dus ver in Indonesië. Meer een kat uit boom kijk- houding waarna vaak het ijs wel was gebroken. Natuurlijk prima, alleen voor ons even schakelen. Die dag hebben we op onze scootertjes zo'n 150 km afgelegd dus na thuiskomst waren we er wel weer even klaar mee!
In Ubud hebben we ook zo'n lange scootertrip gemaakt en toen zijn we flink verbrand aan de armen en in de nek. Dat gebeurd ons natuurlijk geen tweede keer en omdat het wat bewolkt was toen we vertrokken, mooi de zonnebrandcreme achterin de rugzak. Ach en dan vliegt zo'n dag toch voorbij dus allebei weer straal verbrand van armen en nek. Volgende keer dus nog een stapje verder denken ;)
We bleken de goede dag gekozen te hebben voor onze rit want de volgende dag heeft het alleen maar geregend.
24 oktober verliep onze visa en dus was het hoog tijd om Indonesië achter ons te laten. Via Kuala Lumpur komen we 's middags aan in Kuching. Ditmaal 2 vluchten met Air Asia. Vanuit Jakarta waren we met Lion Air gevlogen. We zijn het er beiden over eens dat Air Asia onze voorkeur heeft. Jet om reden dat Air Asia als 1 van de weinige vliegtuigmaatschappijen uit de omgeving NIET op de zwarte lijst van de EU staat. Arno vooral vanwege het feit dat de stewardessen van Air Asia veel knapper waren... Overigens is het vliegen ook financieel gezien leuk werk. We betalen gemiddeld in totaal ongeveer 45 euro met ons tweeen inclusief ruimbagage voor een vlucht.
Kuching betekent kat in het Maleisisch en dat zie je terug aan allerlei standbeelden en fonteinen van deze beesten. Ons hotel ligt aan het water en er is een boulevard waar je zelfs een beetje kunt flaneren. De volgende dag hebben we de stad bekeken met z'n chinese en indiase wijk en wat we hebben gehoord het mooiste historisch museum van Azië. Dat viel allemaal nog wel wat mee :) Op een half uurtje rijden van Kuching heb je het Semengoh national park waar 27 semi-wilde orang oetangs worden opgevangen. Ze leven in de jungle en voorzien zelf in hun eten maar wordt bijgevoerd wanneer dit nodig blijkt te zijn. Orang betekent mens in het Maleisisch en daar kun je je goed wat bij voorstellen als ze op een paar meter afstand vanuit een boom komen aanslingeren. Wat een gave beesten! Mooi en tegelijkertijd onzagwekkend. Omdat het fruitseizoen is begonnen bleken we groot geluk te hebben dat de oerang oetangs voor de extra bananen kwamen en ons geluk was helemaal compleet toen een moeder met kind ook kwamen opdagen.
Dit uitje was de perfecte voorbereiding op de volgende twee dagen. We gaan voor twee dagen (1 nacht) naar Bako National Park. Hiervoor nemen we eerst de bus (1 uur) en daarna een boot (20 min) naar een stuk jungle waarin het nationaal park is gehuisvest. Sowieso al een leuke manier manier om een trip te beginnen. De faciliteiten zijn een beetje basic, maar ook dat draagt bij aan de ervaring. 's Middags maken we samen een wandeling van 5.8 km door een deel van het nationaal park waar we vanwege het hoogteverschil toch zo'n 3.5 uur over doen. We hebben gelijk geluk om een vijftal probiscus aapjes te zien. De bezienswaardigheid van de het park. Onderweg zien we jammer genoeg niet heel veel andere dieren maar wel een hoop bomen en planten. Er is één kantine in het park dat drie keer per dag een buffet klaar maakt wat je de hele dag door kunt eten. Hier geldt wel het Herman Finkers grapje; om 6 uur is er warm buffet, om 7 uur is er lauw buffet en om 8 uur is er koud buffet. Maar na zo'n wandeling smaakt alles goed. 's Avonds komen de dieren wat uit hun schulp en zien we nog twee andere aapsoorten, bebaarde varkens en een vliegende lemur. 's Avonds mooi op tijd het bed in en de volgende dag nog een wandeling door de jungle met als eindpunt een mooi strandje. 's Middags worden we weer opgepikt door de boot en keren we terug naar Kuching.
De 29ste vertrekken we met de boot naar Sibu een reis van 4.5 uur. Sibu zelf heeft weinig bijzonderheden en we reizen de volgende dag dan ook door naar Miri in bijna 8 uur met de bus. Vandaag 1 november zijn we doorgereisd naar Brunei. We hadden goed onderzocht hoe we naar Brunei moesten komen. Er bleek maar één bus daadwerkelijk in Brunei te mogen stoppen terwijl een aantal maatschappijen er wel doorheen komen op hun weg naar Sabah. Wij wisten dus precies welke bus, waar we het kaartje moesten halen en hoe laat hij zou vertrekken. Koud aangekomen bij de bushalte komt er een man op ons aflopen die ons voor hetzelfde bedrag als de bus, in een minivan naar Brunei wil brengen en ons afzet bij het hotel. Een meevaller die het reizen leuk houdt. We gaan met busje en al door de douane en we hoeven daarvoor niet eens uit te stappen. De chauffeur overhandigd alle paspoorten van de passagiers en zorgt dat we de benodigde stempels krijgen.
We blijven tot 3 november in Brunei en rijden dan weer (met dezelfde chauffeur) naar Miri van waaruit we 4 november voor twee nachten naar Gunung Mulu National Park vliegen. Hier hopen we nog een paar hele mooie dagen in de Jungle door te brengen.

Voor nu tot horens,
Arno en Jet

Foto’s

7 Reacties

  1. Albert en Coby:
    1 november 2013
    Hallo Arno en Jet,

    Wat weer een leuk verhaal. En wat goed Arno dat jij zo handig bent!! Dat je zo een "modern" toilet kunt maken. Jullie zien ontzettend veel. Geniet ervan!
    groetjes papa en mama
  2. Hans en Anneke:
    1 november 2013
    Kijk es aan niets gemist mooi gewacht met het verhaal tot ik er weer was. Prima. Je kijkt ook niet op een dag als je zo lang van huis bent. Als ooit Floortje Dessing denkt te stoppen weet ik wel 2 vervangers. Echt mooie verhalen. Ga zo door wij vermaken ons hier wel, het regent hier by the way, Heb nog een boel plezier observeer de wereld met een nederlandse bril en het komt allemaal goed. Tot horens maar weer.

    Gr. ons uit de Bernhardlaan
  3. Lisette:
    1 november 2013
    " Reis doet er op papier 4 uur over maar je leert al gauw dat je dit als een schatting moet zien die je altijd naar boven moet afronden."


    Niet té veel opscheppen hoor! In Nederland is dat niet anders met de NS :P

    Mooi geschreven weer! Leuk ook die ongekende talenten van Arno ;-)

    Groet,

    Lisette
  4. Roelof:
    1 november 2013
    Ja dag jongelui, willen jullie je wel een beetje aan de route houden! Want ik ben er achter, tijmo84 is gewoon dat jij geboren bent in 1984. Jij wordt dus 30 in je vakantie. Daar kom je niet zo makkelijk vanaf. Koh Pipi? Zet de Chang (bier voor niet thailandkenners) maar koud, wij komen ook. :-)
  5. Linda Knotters:
    2 november 2013
    Het wordt maar weer eens duidelijk hoe zwaar jullie het hebben... Heel vervelend en naar voor jullie! :)
    Heel veel plezier nog en geniet er van!
    Groetjes, Linda
  6. Rianne:
    3 november 2013
    Leuk verhaal. Gaaf dat jullie de orang oetangs hebben gezien!! Mooie foto's ook.
    Ongelooflijk die prijzen die jullie telkens noemen. Ook van zo'n vlucht. En dan zelfs met al die tools die handige harry mee heeft (harry van de sunweb? ;)
    Tot het volgende verslag! XX
  7. Jasper en Rianne:
    6 november 2013
    Hoi Arno en Jet,
    Mooi verhaal weer!!
    Jullie beleven wat zo!! Super gaaf!!!

    Geniet ervan!

    Groetjes