Thailand en Vietnam

Rondreis Azië deel 8 - Thailand en Vietnam

(22 november - 2 december)

Zoals we in het vorige verslag al aangaven hebben we 23 november de reis naar Hua Hin gemaakt. Op zichzelf nog een hele reis waarbij we zo'n beetje alle vervoersmiddelen wel hebben gehad. Half uurtje met een Songtaew (pick-up truck met een overkapte bak waarin aan beide zijden 2 bankjes zijn geplaatst, hèt publieke transportmiddel van Koh Samui) naar de werf, 1.5 uur met de veerboot naar het vasteland, dan een dik uur met een grote bus naar het centrum van Surathani waar weer een ander busje ons in een half uur naar het treinstation brengt. En daar wacht het laatste vervoersmiddel de nachttrein die ons in 7,5 uur naar Hua Hin zou brengen. Dit is bij elkaar op geteld natuurlijk al een hele reis en daar komen ook nog de verloren uurtjes bij wanneer de veerboot net wegvaart wanneer je bij de werf komt en we een uur moeten wachten, de trein van 7 uur vol is waardoor we tot half 9 moeten wachten en de nachttrein ergens onderweg vertraging oploopt waardoor de reis naar Hua Hin 9,5 uur duurt. Gelukkig kunnen we ons hier goed aan overgeven en vinden we de reis op zichzelf al de moeite waard.
De nachttrein blijft een leuke ervaring en altijd weer een verrassing hoe de nacht zal verlopen. Dit keer waren de bedden in de lengte door de cabine geplaatst. Één bed onder en één bed boven. We hadden allebei een bovenbed schuin tegenover elkaar met een mandje voor de bagage. De backpack leggen we daarin maar de kleine rugzak gaat mee in bed want deze treinen staan bekend om diefstal. Met een klein stalen laddertje klim je omhoog en dan zwaai je je kont op bed omdat er weinig ruimte is tussen dak en bed om je verder te bewegen. Van de conducteur krijgen we een schoon laken en kussensloop en dan trekken we het gordijntje dicht om nog een beetje privacy te hebben van de andere passagiers.
In plaats van 4 uur 's nachts kwamen we pas om 6 uur 's ochtends aan wat verder geen probleem is alleen zaten wij al vanaf 4 uur klaar om uit te stappen. Dat riep de conducteur misschien wel om maar dat konden wij in ons beste Thais niet verstaan en wie vraag je dat dan in zo'n nachttrein. Het had nu in ieder geval geen zin meer om naar een hotel te gaan waardoor we om kwart over 6 bij een koffiezaak zaten die 24 uur per dagen open is voor koffie en ontbijt. Om 8 uur zijn we richting ons hotel gelopen. Natuurlijk was het nog geen check-in time maar mede door de regen waardoor wij het ons gemakkelijk maakten in hun lobby konden we toch om 10 uur al in de kamer.
Hua Hin is een grote kustplaats met een uitgestrekt strand waar zelf de Thaise koninklijke familie graag komt. Het is tevens de oudste badplaats van Thailand. Vanwege de regen hebben we de eerste dag niet zoveel gedaan, alleen de bustickets geregeld om er weer weg te komen, maar de tweede dag was er zon. Op naar monkey hill, een boeddistisch tempeltje even ten zuiden van het centrum dat bewoond wordt door apen aan een mooi stukje strand. Verder lekker aan het zwembad gelegen en 's avonds naar de nightmarket. Een heel gezellig sfeertje met standjes met spullen, eten en drinken. Verder ook echte restaurants die aan de voorkant het eten klaar maken op de grill. Hun specialiteit komt uit de zee dus overal liggen vissen, gamba's en kreeften op de bbq. We hebben hier dan ook heerlijk gegeten en ondertussen mensen kijken.
De volgende dag nemen we een vroege bus naar Bangkok voor onze vlucht naar Hanoi. Door de onregelmatigheden in Bangkok is Jet bang dat de vlucht misschien geannulleerd wordt maar dit is gelukkig niet het geval. Dinsdagavond 26 november landen we veilig in Hanoi, Vietnam. Om Vietnam binnen te komen heb je een visum nodig, dit kan ofwel vooraf via de ambassade in Nederland (zo'n 90 euro per visum) of via een visa on arrival (VOA). Echter een VOA kan niet zomaar. Hiervoor moet je op een lijst staan zodat je goedkeuring hebt om een VOA aan te vragen. Je leest al, een hoop bureaucratische rompslomp. Je kunt deze goedkeuring individueel aanvragen wat zo'n 15 euro per visum kost maar gelukkig heeft men hier een maasje in de wet gevonden. Je kunt via een website deze goedkeuring aanvragen waarbij zij de verschillende aanvragen van mensen over de hele wereld die in een bepaalde periode naar Vietnam gaan bundelen en deze ter goedkeuring aan de ambassade overleggen. Je krijgt dan de lijst met jouw goedkeuring en die van in ons geval 10 andere mensen. Kosten 6,50 euro per aanvraag. Een reiziger moet een beetje vindingrijk zijn. Maar dan zijn we er natuurlijk nog niet. Bij de grens moet je een formulier invullen en deze met de lijst van goedkeuringen, een pasfoto en 45 amerikaanse dollar per visum aanleveren. Ja de vietnamezen weten wel hoe ze je van je geld af moeten helpen.
En het mooiste komt nog. Je moet dit bedrag voldoen in dollars, geen andere valuta ook niet de eigen Dong is mogelijk. Op de andere vliegvelden kon je wanneer een visum geld kost, bij de douane pinnen. Maar dat is hier geen mogelijkheid waardoor je in Thailand al dollars gepind of gewisseld moet hebben om langs de douane te komen. Gelukkig mogen we heel graag het één en ander uitzoeken waardoor wij netjes onze dollars konden overleggen. Er waren anderen die hiervan niet op de hoogte waren. Zij moeten wachten tot alle andere reizigers hun visum hebben waarnaar er een douanebeambte met hen meeloopt om te pinnen achter de douane op het vliegveld. Je moet dus nogal wat informatie hebben om een beetje makkelijk te reizen.
Op het vliegveld werden we heel luxe opgehaald door iemand van het guesthouse. De rit naar Hanoi Centrum was echt hysterisch en om die reden weer een hele leuke ervaring. Overal rijden scooters, auto's, fietsen en lopen mensen (soms met buffels). Het is een wirwar van voertuigen en een getoeter van jewelste. Regels zullen er wellicht wezen maar of niemand begrijpt ze of ze worden genegeerd. De laatste paar maanden waren we er net aan gewend geraakt dat ze overal links rijden. In Vietnam rijden ze weer "gewoon" rechts, al is dat niet overal even duidelijk te zien... Het doet erg denken aan het verkeer in Delhi al valt ons op dat de onderlinge sfeer beter is. Mensen toeteren om de waarschuwen en reageren niet agressief op elkaars rijgedrag.
Bij het guesthouse aangekomen worden we door de eigenaresse geadviseerd om even verderop echt vietnamees te gaan eten. Vietnam kent een aantal kenmerkende gerechten en restaurants specialiseren zich vaak maar in één gerecht. Buiten op het bord kun je lezen wat ze bieden en daarna kun je gaan zitten. Geen menu of keuzen. Je gaat zitten en men haalt het gerecht. In ons geval gaat een brandertje op tafel aan en wordt een pan met gebakken vis gehaald. Daar gaat aan tafel heel veel groente bij. Er komen vier verschillende bakjes op tafel en als de kok opschept worden alle ingrediënten samengevoegd. Heerlijk gegeten!
De volgende dag hebben we Hanoi bekeken en komen tot de conclusie; we vinden deze chaotische stad leuk! Er hangt een prettige sfeer ondanks dat men in het verkeer maar wat doet. We hebben ons in een fiets riksja (een soort van bakfiets maar dan met een bankje in plaats van bak) door de stad laten vervoeren en konden zo echt even deelnemen aan het verkeer en ondertussen toch foto's maken en filmen. Voor een impressie hebben we een filmpje kunnen uploaden. Zie hiernaast onder het kopje "links" de link: "Met de riksja door Hanoi".
De volgende dag vertrokken we vroeg vanuit Hanoi voor een tweedaagse cruise door Halong Bay. Een bijzonder natuurverschijnsel waarbij een groot aantal "eilanden" uit de zee verrijzen. Hierbij even een rectificatie op het verslag van dhr. R. Guichelaar uit Koekange van 04-02-2003. Hierin geeft hij aan dat Halong Bay bestaat uit 1996 eilanden dit zou volgens onze gids moeten zijn 1969. ;-)
Na een busreis van 3,5 uur komen we aan in Halong City en worden we in een kleiner bootje vervoerd naar ons cruiseschip. We krijgen een heerlijke lunch met zoals het hoort op zee heel veel vis! Daarna gaan we varen en zijn we vanaf het dek getuigen van een geweldig uitzicht. Het geheel heeft iets heel rustgevends. In een kleiner bootje gaan we die middag nog naar een drijvend vissersdorpje. We worden door een visser langs verschillende grotten en lagunes gevaren en zien zelfs een aapje. Aan het begin van de avond leren we op de boot hoe je springrolls moet maken en deze worden een half uurtje later op het dek geserveerd met een glaasje plaatselijke rijstwijn. En ondertussen varen we dus nog steeds tussen deze eilanden door naar de plek waar we voor de nacht voor anker gaan. 's Avonds weer een heerlijk diner met uiteraard vis en later een paar biertjes op het dek. De volgende ochtend staan we om 7 uur op voor het ontbijt en om half 9 gaan we met een aantal anderen op een dagboot waarmee we vandaag langs verschillende plekken gaan en Halong Bay even verlaten om in het Bai tu long bay te kijken. Hier hebben we gekajakt tussen de eilanden maar door grotten om uit te komen in prachtige lagunes. Hier hebben we helaas geen foto's van omdat we niet zeker waren dat de camera droog zou blijven. De middag bestond verder uit varen, boekje lezen en zwemmen (Arno) vanaf de boot. Wat een geweldige twee dagen!
De derde dag werden we om 5 uur weer afgeleverd bij het hotel in Hanoi en hebben we lekker pizza gegeten. Je kunt namelijk uiteindelijk ook teveel vis eten. ;-) De volgende dag nog een leuke dag in Hanoi en 's avonds met de slaaptrein naar Hué, in het midden van Vietnam. Hier zijn we nu twee dagen. De eerste dag zijn we nadat we uit de slaaptrein zijn gerold, op de fiets gestapt om dit plaatsje te bekijken. Er is hier minder verkeer waardoor we dat wel aandurfden. Hué heeft een hoop pagodes, tombes en een oude keizerlijke stad. We zijn halverwege gekomen en toen begon het zo te regen dat het beter was om een cafeetje in te gaan. Verder zijn we niet gekomen want het werd niet meer droog. Maar het café had een pooltafel, dus met een biertje erbij ook dikke prima! Gisteren zijn we met een toer naar het oude oorlogsgebied tussen de Vietnamezen en Amerikanen geweest. We hebben onder andere een Amerikaanse legerbasis gezien (Khe Sanh basis), een begraafplaats en zijn door een tunnelstelsel van de Vietnamese bevolking gelopen. Deze tunnels bevinden zich op maximaal 23 meter onder de grond en hebben zelfs verloskamers waar vrouwen konden bevallen wanneer boven de grond een bomaanval bezig was. Indrukwekkend was het om te horen hoeveel mensen vandaag te dag nog problemen ondervinden van de napalmaanvallen en de Agent Orange chemicalien om de bossen te ontbladeren. Kinderen worden geboren met misvormingen en er is een zeer hoog risico op kanker onder de bevolking.
Vandaag zijn we voor de verandering overdag met de trein verder naar Hoi An gegaan. Dit moet een geweldig mooie route langs de kust zijn, maar helaas zat het weer niet erg mee, waardoor we dus vooral regen zagen. Met het kopen van de treinkaartjes werden we nog weer even uitgedaagd. We gingen de eerste dag op de fiets naar het treinstation om de kaartjes te kopen. Jet ging naar binnen om te kijken hoeveel het kostte en werd toen aangesproken door een man in een kantoortje. Hij vertelde dat er twee treinsporen waren en dat er in de winter alleen gebruik gemaakt werd van de spoorlijn die door de tunnel gaat en niet langs de kust. Dit was een tegenvaller want wij wilden graag langs de kust. Dat moet geweldig mooi zijn. Hij vertelde dat je wel met een toerbus kon gaan en zo toch de mooie kust kon meepakken. Het klonk aannemelijk helemaal omdat deze man van het treinstation leek te zijn en ja met het regenseizoen enzo kon hij weleens gelijk hebben. Arno vertrouwde het echter niet en heeft bij terugkomst in het hotel de boel even goed uitgezocht. Waarschijnlijk heeft de man aandelen gehad in de toerbus want we hebben via het hotel gewoon treinkaartjes voor de kustroute voor natuurlijk de helft van het geld! Morgen Hoi An maar eens even bekijken en bepalen hoe het vervolg van de reis er uit gaat zien. Er zijn nog een aantal mooie strandplaatsjes, maar het weer is daar momenteel niet echt geschikt voor. Dus wellicht gaan we in 1 streep door naar Ho Chi Minh City (Saigon). Daar moeten we morgen maar weer eens een besluit over maken.

Tot zover ons avontuur in Vietnam. Tot horens, Arno en Jet